Tomates-crevettes zonder crevettes
een klucht van Hilda Vleugels
5 dames – 6 heren – 1 meisje
Sjef, een kregelige frituuruitbater, kan het vrijpostig gedrag van zijn klanten niet meer aan. Alles ergert hem: de krenterigheid van de dorpsfotograaf, de brutaliteit van een volksvrouw, de aandacht van een onderwijzer voor zijn dochter, de vrolijkheid van een dansende neger… Tot de vrijpostigheid van twee Hollandse punkers de deur dicht doet en Sjef een aanval van woede krijgt. Goedele, een leerling-
Nu gaat het er in de frituur vrolijk aan toe. Te vrolijk. De “overdreven vrolijkheid” van de uitbaters werkt anderen op de zenuwen. En de uitbarsting volgt…
Regie: Henk van den Branden
| Rolverdeling | |
|---|---|
| Sjef | Ronald Möring |
| Leonie | Anja ten Hoor |
| Sylvie | Valerie Peters |
| Tom | Luc Dedecker |
| Goedele | Kirsten Dedecker |
| Hilaire | Alex De Graeve |
| Walter | Bart Neyt |
| Angèle | Annie van Hoecke |
| Charel | Marc Remery |
| Henk | Sacha Dellaert |
| Charlotte | Marleen Dedecker |
| Kim | Janneke de Cooker |
| Medewerkers | |
|---|---|
| Souffleuse | Marian van de Winckel |
| Rekwisieten | Nienke Busch |
| Grime | Corina Allonsius |
| Mattie Allonsius | |
| Decor | Chris de Beer |
| Frans Bos | |
| Maurice Bos | |
| Aankleding decor | Bart Neyt |
| Licht & geluid | Rudi Elshout |
| Johan Vale | |
| Doek | Wies Rademakers |
Recentie Dagblad BN De Stem 16-
Zoeken naar de overdrijving
Door Marjon Sarneel
Maandag 16 oktober 2006 –
Zelfs het reclamebord ontbreekt niet. In dat decor is steeds iets te zien. Ronald Möring en Anja ten Hoor met hun dochter Valerie Peters bakken ze bruin. Naast de bakinstallatie is ruimte genoeg voor tafeltjes, waar geregeld klanten neerstrijken. Links voor op het toneel staat een luxaflex, die dichtgaat als de winkel gesloten is. Niet één keer lopen spelers door de voorpui de frituur in, hoe de pet ook staat, iedereen gaat keurig via de voordeur. Dat is soms lastig, als Sacha Dellaert en Marleen Dedecker de doorgang versperren bijvoorbeeld. Behangen met riemen, doorboord met piercings en overvloedig getatoeëerd zien ze eruit als echte punkers. De sonore stem van Dellaert in plat-
De klucht van Hilda Vleugels vind ik het sterkst in het eerste bedrijf, wanneer Ronald Möring en Anja ten Hoor duidelijk aantonen wat er mis is in hun leven. Niet alleen de sleur van het werk, maar vooral het gezeur van de klanten heeft de arbeidsvreugde uit het frietkot gehaald. Möring is zo op zijn best: lekker uitschieten, brommen en chagrijnen. Er zit echter geen opbouw in, daarom valt de opening van het tweede bedrijf tegen. Omdat Möring meteen zó hoog inzet, kan hij zichzelf later niet meer overschreeuwen en daarom lijkt de noodzaak voor een oplossing minder dringend. Ten Hoor laat gedurende de avond een mooie kanteling zien: van sloffende sloof verandert ze in een uitdagende hartelijke vrouw. Dochter Sylvie valt op door haar enthousiasme en haar verzorgde mimiek, waarmee ze de achterste rijen gemakkelijk haalt. In tegendeel tot Annie van Hoecke, wier gezicht meestentijds schuilgaat achter haar overigens prachtige blonde pruik. Het tempo ligt het hoogst in het eerste bedrijf en zakt daarna ietsje in, wat grappen nooit ten goede komt. Daar staat tegenover dat Hilaire het toneel opstapt: Alex De Graeve speelt een zwarte man, die aanvankelijk blaadjes probeert te slijten, maar uiteindelijk veel meer gaat betekenen voor de ontwikkelingen bij Sjef en Leonie.
Dansnummers
Tijdens de dansnummers (met schitterend toepasselijke muziek) zet De Graeve onovertroffen een Kongolees neer. Voor een blanke weet hij heel authentiek te swingen, bovendien blijkt hij op meerdere vlakken een acrobaat. Echt een speler om van te smullen! Als geheel zet Siesa een aardige toneelavond neer waar voor het publiek veel te genieten valt. Maar zoals Möring als slotconclusie zegt: ‘Sjef zonder temperament is als tomaat-
Tomate-